Bitwa pod Poch’ŏnbo
41°31′30″N 128°17′58″E/41,525000 128,299444| walka o niepodległość Korei | |||
| |||
| Czas |
4 czerwca 1937 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
ofensywa koreańskiej partyzantki | ||
| Wynik |
zwycięstwo Koreańczyków | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Korei Północnej  | |||
| 41°31′30″N 128°17′58″E/41,525000 128,299444
| |||
Bitwa pod Poch’ŏnbo (kor. 보천보 전투, Poch’ŏnbo chŏnt’u) – starcie zbrojne stoczone 4 czerwca 1937 pomiędzy koreańskim oddziałem komunistycznych partyzantów pod dowództwem Kim Ir Sena a okupacyjnymi wojskami japońskimi.
Kontekst
[edytuj | edytuj kod]Od 1910 Korea była okupowana przez Cesarstwo Japonii jako Generalne Gubernatorstwo Korei. Władze japońskie podjęły szereg działań, takich jak utworzenie posterunków policji i baz wojska w Korei, utworzenie różnych instytucji kulturalnych mających na celu narzucanie kultury japońskiej, czy w końcu prześladowanie języka koreańskiego, które spotkały się z oporem Koreańczyków.
Ruch oporu w Korei i sąsiedniej Mandżurii, od 1931 również podporządkowanej Japończykom, narastał w latach trzydziestych. Jednym z jego dowódców był Kim Ir Sen (Kim Il Sŏng), który to w kwietniu 1932 roku sformował w Antu koreański oddział partyzancki, który następnie wszedł w skład chińsko-koreańskiej koalicji partyzanckiej walczącej na terenie Mandżurii[2]. W 1936 roku na posiedzeniu kadr ruchu oporu w Nanhutou zdecydowano o przeniesieniu części działań zbrojnych na terytorium Korei[1].
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Atak na Poch’ŏnbo był zaplanowaną i przygotowaną operacją partyzantów. W marcu 1937 na naradzie w Sŏgang w powiecie Fusong zdecydowano o przeprowadzeniu operacji na terenie Korei[3]. Partyzanci wyposażyli się też w nowe letnie umundurowanie za sprawą oddziału szwaczek kierowanego przez Ch’oe Hŭi-suk i Pak Su-hwan[4][5]. Ponadto przed atakiem wysłano na zwiad Kim Hwak-sil i Ma Tong-hŭi w przebraniu wieśniaków, by pozyskali informacje o stanie japońskich sił w Poch’ŏnbo[6].
W nocy 3 czerwca 1937 oddział koreańskich partyzantów, liczący około 200 osób, przekroczył strzeżoną[7] granicę i rozłożył się na wzgórzu Konjang[5]. 4 czerwca o 22:00, na wystrzał swojego dowódcy, partyzanci wkroczyli do miejscowości Poch’ŏnbo[5]. Zdobyli oni i zniszczyli posterunek japońskiej policji[8]. Bój trwał krócej niż pół godziny[6]. Po bitwie partyzanci podpalili budynki japońskiej administracji kolonialnej[5], a także rozkleili w miejscowości „Odezwę do ludu koreańskiego” i „10-punktowy program wyzwolenia ojczyzny”[8][1], a Kim Ir Sen wygłosił przemówienie do mieszkańców, którzy wyszli na ulice[7].
Nad ranem partyzanci wycofali się do Mandżurii, gdzie zaraz 5 czerwca rozbili pod Kusi-san japoński pościg, którym dowodził oficer Ogawa[3]. Zanim Japończycy ściągnęli większe siły, partyzanci zdołali się ewakuować do swoich baz w Changbai[3].
Znaczenie
[edytuj | edytuj kod]Nie była to pierwsza, ani największa z bitew partyzantów Kim Ir Sena – np. zimą 1936/37 partyzanci rozbili japońskie wojska pacyfikacyjne pod Komgol i Hongdusan[9]. Jednak to właśnie atak na Poch’ŏnbo zyskał rozgłos w prasie japońskiej, chińskiej, radzieckiej i francuskiej[10]. Odtąd zwłaszcza radzieckie publikacje pisały o działalności koreańskich partyzantów[1]. Znaczenie propagandowe było znacznie większe od skali sukcesu militarnego, gdyż udany rajd na Poch’ŏnbo zaprzeczył twierdzeniom japońskich władz o rozbiciu partyzantki[8][1]. Wieści o zwycięstwie partyzantów w Poch’ŏnbo miały pozytywnie zaskoczyć Yo Un-hyonga oraz przywódcę nacjonalistów Kima Gu[1][11], a także działaczy socjalistycznych w Seulu[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Lee Chang-giCh., 항일격전지 장백현과 보천보전투 [online], 자주시보, 31 października 2011 [dostęp 2022-04-25] (kor.).
- ↑ Pak Mun-bongM., Shin Yŏng-okY., [련재] 우리 민족의 항일투사들―동북항일련군 제2군, „길림신문”, 17 lipca 2019 [dostęp 2022-04-25] (kor.).
- ↑ a b c Ri HamH., [항일녀걸8] 6사 녀성련 첫 련장 박록금, „길림신문”, 24 kwietnia 2015 [dostęp 2022-04-25] (kor.).
- ↑ Ri HamH., [항일녀걸17] 6사 재봉대의 한 책임일군, „길림신문”, 3 lipca 2015 [dostęp 2022-04-25] (kor.).
- ↑ a b c d Yu Kyŏng-bongK. (red.), 로진창전투와 보천보전투, „길림신문”, 28 sierpnia 2019 [dostęp 2022-04-25] (kor.).
- ↑ a b [항일녀걸3] 6사부대《녀장군》 김확실, „길림신문”, 14 marca 2015 [dostęp 2022-04-25] (kor.).
- ↑ a b Świadectwo historii. ExploreDPRK, 2013-08-05. (pol.).
- ↑ a b c 북 보천보전투 70돌 기념행사 잇따라 열려 [online], 통일뉴스, 4 czerwca 2007 [dostęp 2022-04-25] (kor.).
- ↑ Yu Kyŏng-bongK. (red.), 장백산기슭에서의 전투, „길림신문”, 22 sierpnia 2019 [dostęp 2022-04-25] (kor.).
- ↑ Anniversary of Victorious Pochonbo Battle Marked. KCNA, 2014-06-04. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Li Kwang-gilK., 김구·김일성 사진, 57년만에 南으로 [online], 통일뉴스, 30 września 2005 [dostęp 2022-04-25] (kor.).
- ↑ Yun Hŭi-boH., 윤희보의 근현대사 구술: 보천보 사건과 김일성 장군 [online], 자주시보, 18 grudnia 2020 [dostęp 2022-04-25] (kor.).